Relacja 301-5913 w Archiwum ŻIH

Syn Romana i Marii z domu Haberfeld. Pochodził z rodziny zasymilowanej. Mieszkali na Koszykowej, wśród sąsiadów uchodzili za aryjczyków. Latem 1940 r., na skutek pogłosek o utworzeniu getta, wyjechali do Sulejówka. Ojciec pracował w miejscowym leśnictwie. Matka pracowała w tartaku warszawskim. W Sulejówku mieszkali 1,5 roku. Doniosła na nich do starostwa sąsiadka, rodzina musiała się przeprowadzić. Przenieśli się do getta w Otwocku. W getcie otwockim mieszkali od zimy 1941/42 r. do kilku dni przed wysiedleniem. W sierpniu 1942 r. wyszedł z ojcem z getta. Matka już mieszkała w Warszawie. Początkowo mieszkali u różnych znajomych ojca w Warszawie. Później, we wrześniu, wynajęli pokój w Rembertowie. Ojciec dostał prawdziwą kenkartę, wstąpił do organizacji podziemnej. Chodził do szkoły. Nie było żadnych wątpliwości co do ich pochodzenia. W maju 1944 r. przyjechała z Woli Grzybowskiej kuzynka z synem, który miał semickie rysy, a przyjechali w dzień. Za nimi przyszło dwóch szpicli. Po pół godzinie dom został obstawiony przez żandarmerię, Ojciec, jego dwie siostry i siostrzeńcy zostali aresztowani i rozstrzelani w Kawęczynie koło przejazdu kolejowego. Adama i matki nie było wtedy w domu. Uciekli z matką do Warszawy, znajomi wyrobili im nowe dokumenty. 31 lipca wyjechali do Włoch, gdzie doczekali wyzwolenia.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl