Relacja 301-1497; w Archiwum ŻIH
- Aron
- Wiśniewicz
- relacja
- nie
- po wojnie
- polski
-
W 1941 r. przyjechał z matką i babką do Warszawy. Zamieszkał z matka i babka na ul. Małej, u Mariana Tomczyka. Tomczyk bał się i wymówił im mieszkanie. Nie mieli gdzie się podziać, nocowali u różnych znajomych. W czasie powstania 1943 r. znaleźli mieszkanie u pani Bracławskiej, na Chmielnej 45. Mieszkało tam jeszcze 9 innych Żydów, którzy płacili dziennie olbrzymie kwoty. Krótko przed powstaniem warszawskim przeprowadzili się ponownie do Mariana Tomczyka, na Pragę. W czasie powstania warszawskiego ukrywał się z rodziną w schronie na Zielnej 7, później przenieśli się do schronu na Sienną 12. Na dom spadła bomba. Niemcy wyprowadzili wszystkich do kościoła na Woli. Stamtąd zostali wywiezieni do Pruszkowa, a po dwóch tygodniach do Starachowic. Stamtąd trafili do Rataj koło Wąchocka, zamieszkali u chłopa Zarychty, który nie domyślał się ich pochodzenia. Tam przetrwali do wyzwolenia.
Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl