Relacja 03/1329; w Archiwum Yad Vashem

Bronisława Goldsztejn, rocznik 1922, córka młynarza. Po wybuchu wojny wyrusza z rodziną na wschód, po 9 tygodniach wracają do Radzymina. We wrześniu 1942 Bronisława ucieka z getta radzymińskiego, razem z nią wychodzi siostra Sima z mężem i dzieckiem. Ich rodzina zostaje wywieziona do Treblinki. Bronisława przez jakiś czas mieszka u znajomych na Pradze. Po wizycie policji znajduje inne lokum, u tramwajarza – socjalisty. Pracuje z jego córką w laboratorium na Uniwersytecie, działającym na potrzeby wojska niemieckiego. Musi zrezygnować z pracy, w obawie przed denuncjacją. Opiekuje się dzieckiem hrabiego Skrzyńskiego. Jest łączniczką w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania pracuje w Łowiczu jako pomoc domowa. Tam zastaje ją wejście Rosjan.
Relację spisała w 1959 Sara Spiess.