Zofia Dębicka poznaje przez Lottę Wegmeister j...

Zofia Dębicka poznaje przez Lottę Wegmeister jej dwie przyjaciółki, Marysię i Nelę. Nela ma świetny wygląd, po samobójczej śmierci męża żyje po aryjskiej stronie z córeczką, pracując fizycznie. Marysia ma urodę semicką i męża Niemca, ukrywającego się anty-nazistę. Marysia i jej mąż muszą się przeprowadzić, tymczasem w domu na Orzechowskiej zwolniło się mieszkanie na mansardzie. Marysia nie może sama załatwić wynajmu z właścicielką, w jej sprawie zgłasza się Nela, ubrana w najlepsze ubrania, zebrane po koleżankach. Opowiada właścicielce domu dramatyczną historię swoich krewnych, ziemian, wyrzuconych z ich majątku przez Rosjan. Na poparcie opowieści pokazuje rozmaite dokumenty, które zostały w specjalny sposób spreparowane i postarzone – pisane na odbarwionym przez słońce papierze, wyblakłym atramentem, noszone parę dni na gołym ciele, następnie potarte o podłogę. Wyglądają, jak oryginalne akty, zniszczone przez czas. Zofia Dębicka schodzi pod błahym pretekstem do właścicielki, obie z Nelą udają, że się dopiero co poznały, znajdują nawet wspólnych znajomych z kresów, których nazwiska i historie wcześniej sobie ustaliły. Od koniec rozmowy Nela prosi Zofię o opiekę nad jej krewnymi (Marysią i jej mężem Arnoldem). Właścicielka prawie nie widuje potem Marysi i jej męża, bardzo jest nimi zainteresowana; wypytuje Zofię, która mówi, że sąsiedzi są bardzo mili i kulturalni, ale utrata majątku bardzo ich dotknęła i ciężko im wychodzić z domu.