Zdzisław Morawski przyjeżdża na jeden dzień do...

Zdzisław Morawski przyjeżdża na jeden dzień do Warszawy, idzie Nowym Światem; ma piętnaście lat. Widzi drobnego, wychudzonego chłopca; ma przerażone, zapadnięte oczy. Jakaś starsza pani chce go zatrzymać, szuka drobnych w torebce, chłopiec wyrywa jej się i biegnie dalej. Kurczowo trzyma brudne zawiniątko, czymś wypełnione. Przed skrzyżowaniem z Chmielną zatrzymuje go trzech żandarmów, krzyczą na niego po niemiecku, pytają, czy jest brudnym Żydem. Starsza pani podchodzi do chłopca bierze go za rękę, mówi mu, żeby przeżegnał się i powiedział „Ojcze nasz”, chłopiec żegna się i coś mamrocze. Żandarm odpycha kobietę, zatrzymuje rikszarza, każe mu odsunąć pokrywę włazu kanalizacyjnego. Rikszarz próbuje, mówi, że nie da rady. Żandarm kopie go i każe mu się pospieszyć. W końcu właz jest otwarty, żandarm wrzuca chłopca, strzela w dół. Każe zasunąć właz, rozgania ludzi. Zdzisława mijają wstrząśnięci ludzie, ktoś mijając go mówi, że wszyscy są upodleni przez to, że patrzyli na to wydarzenie bezradnie. Okazuje się, że ktoś zszedł do kanału innym włazem, na Foksal, dotarł do chłopca, który przeżył strzał, żandarm nie trafił. Chłopiec został zabrany do czyjegoś domu.

Czerniaków, Adam, Adama Czerniakowa dziennik getta warszawskiego. 6 IX 1939 - 23 VII 1942