Z chwilą wybuchu powstania w getcie i otoczeni...

Z chwilą wybuchu powstania w getcie i otoczenia ulicy Leszno przez kordony szaulisów i żandarmów zapanowała panika wśród żebraczek i pijaczek z Domu Noclegowego. Przyszły do pracownic (Z. Wiewiórowskiej i H. Szarowaro) całą gromadą i żądały, żeby wyrzucić na ulicę wszystkie Żydówki, grożąc, że pójdą do żandarmów i zadenuncjują te ukrywane kobiety i ukrywające je pracownice. Z. Wiewiórowska oświadczyła im ostro, że najpierw ona sama pójdzie do żandarmerii i wszystkie baby odda do obozu pracy. To był na nie straszak, bo żyły z jałmużny i okradania słabszych, a żadna nie chciała iść do pracy. Przycichły i nie było już na ten temat rozmowy.

Relacja Zofii Wiewiórowskiej w książce "Ten jest z ojczyzny mojej".