W pomieszczeniu, w którym leżała Cywia Lubetki...

W pomieszczeniu, w którym leżała Cywia Lubetkin, było gwarno. Szum narastał, bo przyszedł gość, Aleksander, czyli Edward Fondamiński- przedstawiciel PPR w Żydowskim Komitecie Narodowym. Przybył do bunkra na Miłej z innej dzielnicy, z ostatniego szopu, z którego wywleczono Żydów na śmierć. Opowiadał, jak w ostatniej chwili zdołał uciec. Odczytano pisany po hebrajsku list Icchaka przesłany z aryjskiej strony. Wywołał on dyskusję na temat języka żydowskiego, hebrajskiego, syjonizmu i komunizmu.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.