W lipcu 1943 r. Niemcy przywieźli na Pawiak Ży...

W lipcu 1943 r. Niemcy przywieźli na Pawiak Żydów z Hotelu Polskiego, mężczyzn, kobiety i dzieci. Wszyscy porządnie ubrani. Jeden z więźniów z celi nr 258, o nazwisku Litwak, rozpoznał ich wszystkich przez okno celi. Dzień wcześniej przebywał jeszcze z nimi w Hotelu Polskim. Więźniowie dyskretnie obserwowali przez okno dalsze wydarzenia na dziedzińcu. Żydzi zostali ustawieni w szeregu, zabrano im wszystkie rzeczy. Dwóch oficerów gestapo, Brandt jego asystent Mende, usiedli przy długim stole ustawionym centralnie na dziedzińcu. Za nimi stało kilkunastu gestapowskich strażników dowodzonych przez Alberts`a. Brand przeprowadzał selekcję. Przywoływał po kolei Żydów, sprawdzał ich dokumenty i odsyłał na prawo lub lewo. Tłum na lewo rósł bardzo szybko, była to droga na śmierć. Po prawej stronie stało zaledwie kilka tuzinów osób. Selekcja trwała do późnej nocy. Później wszyscy zostali zamknięci w celach. Mała grupka z prawej strony została umieszczona w więzieniu kobiecym. Reszta, ta z lewej, w więzieniu męskim. Następnego dnia, ci z więzienia męskiego byli wyprowadzani dużymi grupami na korytarz, ustawiani w szeregi. Późnej, piątkami, byli wyprowadzani na egzekucję. Rzemieślnicy z oddziału IV widzieli ze swoich okien miejsce na przeciwko bramy Pawiaka, zrujnowane budynki na ul. Dzielnej 25/27, gdzie przeprowadzono egzekucje nagich więźniów.

Po wojnie został utworzony prywatny zbiór dokumentów dotyczących Pawiaka. Utworzył go Bronisław Anlen, żydowski dentysta z Warszawy, więzień od listopada 1943 r.