W czasie prowadzenia do wagonów Henryk Rudnick...

W czasie prowadzenia do wagonów Henryk Rudnicki podszedł do pierwszego niemieckiego oficera. Ten zdziwił się, potem roześmiał i zapytał "Co to za jedna?", pokazując żonę Rudnickiego. Otrzymawszy odpowiedź, machnął na nią ręką, aby szła dalej do wagonu. Na słowa Rudnickiego, że według sprawiedliwości niemieckiej, ona ma prawo zostać z nim, Niemiec odpowiedział: "Ty tu wiele innych żon mieć będziesz". Ukrainiec odpędził żonę nahajką. Rudnicki zrobił ruch, jakby chciał iść za nią. Niemiec rozkazująco powiedział: "Zostać tu!" Rudnicki stał obok niego i patrzył za żoną. Potem odszedł powoli do grupki uwolnionych. O godzinie 19.05 pociąg odjechał z 10 tysiącami ofiar.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.