W czasie epidemii tyfusu każdy budynek, w któr...

W czasie epidemii tyfusu każdy budynek, w którym mieszkał ktoś chory, był oznaczany specjalnym obwieszczeniem; żadnemu lokatorowi nie wolno było wychodzić na zewnątrz. Jedną z nielicznych kamienic, która uchowała się przed tymi trudnościami był dom, w którym mieszkał Jurek Glass ze swoim ojcem. Ojciec był lekarzem internistą, mieszkali w jednym pokoju, którego część wydzielona była, jako gabinet dla pacjentów. Jedno z dwóch okien wychodziło na mały balkon, a którego Jurek mógł obserwować ulicę – ojciec zabraniał mu wychodzić na zewnątrz, chciał go chronić przed zarażeniem. Jurek widział, że w innych kamienicach, tych odciętych od świata, mieszkańcy spuszczali sznurki z okna, a inni – za wysoką opłatą – przywiązywali do nich paczki z żywnością. Często widział też pracowników Pinkierta, zbierających z ulicy zwłoki ludzi.