W bramie szopu K G Schultza wywieszono ogłosze...

W bramie szopu K G Schultza wywieszono ogłoszenie, aby podać liczbę dzieci przebywających na terenie szopu nielegalnie, gdyż dyrekcja ma dla nich wolne numerki. Znalazło się jeszcze wielu naiwnych, którzy zgłosili swoje dzieci (zostały one zapisane na specjalną listę). W Jom Kipur o godz. 6 rano werkschutz ogłosił przymusową zbiórkę na podwórku. Pretekstem była wymiana papierowych numerków z Miłej na blaszane. Nielegalnie przebywający w domu poczęli uciekać na strych, a stąd przez dziurę na Nowolipie 67. Ci, którzy zeszli na podwórze musieli oddać klucze do mieszkań strażnikowi. Schmidt przy pomocy Eichla przeprowadzili Leokadię z dzieckiem przez strych domu na Nowolipie 67. Na podwórzu wszystkim pracownikom kazano przejść na teren fabryczny, czyli pod numer 78. Tu zastępca Schultza (ten był na urlopie) - Friedenstadt i młody Rowiński rozdawali numerki według własnego widzimisię. Często zabierali numerki papierowe i nie dawali blaszanych. Policja pod kierownictwem Szoszkina wynajdowała wszystkie kryjówki w domu, nawet te, których nie znaleźli Niemcy podczas wielu blokad. Liczba przeznaczonych do wysyłki wyniosła 30 osób. Było tam też kilkumiesięczne niemowlę. Szoszkin sam popychał wózek z dzieckiem eskortując całą grupę na Umschlagplatz. Friedenstadt polecił zamurować wszystkie dziury na Nowolipie, by uniemożliwić powrót tych, którzy uciekli. Policjanci sami potem poprzebijali na nowo dziury na Nowolipie, by umożliwić powrót swoich rodzin. Dzięki temu Schmidt mógł przyprowadzić ok. 6 wieczorem Leokadię z dzieckiem. W czasie tej blokady udało się ukryć także siostrze Leokadii. Po blokadzie w bramie domu ukazało się ogłoszenie, że za ukrywanie nielegalnych odpowiada nie tylko rodzina, ale wszyscy lokatorzy mieszkania.

Schmidt, Leokadia, Cudem przeżyliśmy czas zagłady