Stanisław Sznapman tak oto przedstawiał Niemcó...

Stanisław Sznapman tak oto przedstawiał Niemców – „są to urodzeni barbarzyńcy i rabusie w całym tego słowa znaczeniu, prawdziwi Hunowie, bestie drapieżne, różniące się od tygrysów tym, że są dwunożne. Są oni okrutni, źli i bezwzględni z natury. Uczucie litości jest im obce. Krew, zniszczenie i śmierć to ich dewiza. Uznają tylko siłę. Słabych niszczą. Pycha, megalomania ich rozpiera. Drapieżniki czworonożne stoją wyżej od nich, bo pozbawieni są rozumu, kierują się ślepo przyrodzonym instynktem, pożerają słabsze twory dla zaspokojenia głodu. Te zaś dwunożne bestie, obdarzone rozumem, planowały z góry i z precyzją zorganizowały masowe morderstwa wielu milionów niewinnych bezbronnych ludzi […]. Te wyrafinowane okrucieństwa popełniali celem zaspokojenia swoich ambicji imperialistyczny dla chęci panowania nad światem, bo wmówili sobie, że są ‘sin Herrenvolk’ – narodem panów”.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)