Stanisław Sznapman podsumowuje największą trag...

Stanisław Sznapman podsumowuje największą tragedię wszystkich czasów, jaką przeżyła ludność żydowska w Polsce, kiedy „kulturalni Niemcy” systematycznie, planowo i najbardziej nowoczesnymi metodami, tj. trujące gazy, prąd elektryczny i karabiny maszynowe, zamordowali w samej tylko Warszawie około 400 tysięcy, w całej Polsce około 3,5 mln, a w całej Europie 6 mln Żydów.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)