Schrony budowane w czasie I akcji były "g...

Schrony budowane w czasie I akcji były "górne" lub "dolne". "Górne" polegały na maskowaniu w mieszkaniach jednego pokoju w najrozmaitszy sposób: wchodziło się do tego pokoju przez otwierającą się ścianę pieca, przez ruchomy zlew lub, prymitywnie, przez tylną ścianę szafy zasłaniającej drzwi. Schrony "dolne" stanowiły całe pomieszczenia podziemne. Oba rodzaje sięgały nieraz szczytów wynalazczości, tak że wykrycie ich było niemożliwe. Niemcy wtedy tak nie palili domów, tak że pewna część ludzi dzięki schronom uratowała się.

Łazarz Menes
1910-1979

Wspomnienia

Przebieg wysiedlenia z getta warszawskiego do obozu zagłady w 1942 roku. System kart pracy, które miały gwarantować przeżycie, ale nie były honorowane. Próby ukrywania się w schronach. Akcje wysiedleńcze w styczniu i kwietniu 1943 roku. Przeżycia mieszkańców schronów po wybuchu powstania.

Autor ukrywał się w schronach do sierpnia 1943 r., następnie przedostał się na tzw. aryjską stronę, gdzie korzystał z pomocy żony-katoliczki. Po wojnie został adwokatem w Warszawie.

Maszynopis, s. 1-19, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

Pamiętnik autoryzowany 18 kwietnia 1964 roku.