Po rozdaniu "numerków życia" persone...

  • TAK

  • Po rozdaniu "numerków życia" personelowi szpitali i ich rodzinom, Niemcy kazali stawić się, tym z numerkami, na podwórzu Gminy (Zamenhofa 19). Rodzina Brandwajnów (Maurycy, Irena, Mira, Janina, Krysia i Ola) miała tylko trzy, zdobyte cudem, numerki. Wszyscy z numerkami zostali ustawieni piątkami. Lekarze umówili się, że przy każdych 3-4 osobach z numerkami stanie jedna bez numerka. Numerki dostał dr Maurycy Brandwajn, żona Irena i córka Krysia. Jego bratowa, Mira Brandwajn, bez numerka, stanęła w 9 rzędzie, razem z Haliną Fryszberg, która również nie posiadała numerka. Janina Brandwajn, bratanica Maurycego, stanęła w 10 rzędzie z dr Fryszbergową. Ola Brandwajn, druga bratanica, stanęła w dalszych szeregach. Wszyscy przechodzili przez bramę. Niemcy liczyli piątki. Wiedzieli ile numerków wydali. Sprawdzali co dziesiątą piątkę dokładnie. Mira Brandwajn i Halina Fryszberg przeszły bez kontroli. Piątka Janiny Brandwajn została zatrzymana i sprawdzona. Janina dostała pejczem po twarzy. Od tego momentu Niemcy sprawdzali już wszystkich dokładnie. Niemcy zakończyli selekcję, kiedy przez bramę przeszła taka ilość osób ile wydali numerków. Reszta, z numerkami i bez, zostali skierowani na Umschlagplatz. W tym Janina i Ola Brandwajn.

  • 1942-09-02
  • wysiedlenie
  • działania Niemców
  • antysemityzm, atmosfera, dzieci, lekarze, próby ratunku, selekcja, świadomość Zagłady, wysiedlenie

  • Warunki życia w getcie warszawskim. Grabieże dokonywane przez Niemców, trudności aprowizacyjne. Autorka pracowała w Komitecie Domowym przy ul. Ogrodowej. Działalność kuchni ludowych, walka z epidemią tyfusu. Narastający głód, szmugiel żywności. Realizacja niemieckiego filmu propagandowego w getcie.
    Przebieg wielkiej akcji likwidacyjnej (autorka ukrywała się wraz z dzieckiem, uniknęła wysiedlenia jako żona lekarza). Warunki życia w getcie szczątkowym po zakończeniu akcji, wysiedlenia w styczniu 1943 roku. W lutym 1943 r. autorka z dzieckiem przedostała się na tzw. aryjską stronę.

    Pamiętnik pisany w ukryciu po tzw. aryjskiej stronie w Warszawie. Na karteczce informacja: „Pamiętnik przekazała p. Brzezińska, Instytut Polsko-Radziecki”.

    Maszynopis, s. 1-31, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

  • 19