Pierwszego dnia powstania, kiedy Cywia Lubtkin...

Pierwszego dnia powstania, kiedy Cywia Lubtkin i jej towarzysze - zmęczeni, głodni i spragnieni - błąkali się po podwórzu domu na Nalewkach 33, wyszedł do nich chłopak i zaprosił do swojego przepełnionego bunkra, otoczył serdecznością i uczuciem braterstwa. Był to Zacharie Artsztajn.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.