Pewnego razu członkowie organizacji Hechaluc o...

Pewnego razu członkowie organizacji Hechaluc obserwowali z okna pokoju na Dzielnej Niemca, który złapał starego Żyda za brodę i pejsy, wyrywając mu włosy, po czym postawił pod murem, kazał zamknąć oczy i podnieść ręce do góry. Żyd usłuchał, nie miał wyboru. Był pewny, że nadeszła jego ostatnia godzina. Niemiec strzelił jednak nie do niego, lecz w górę, ponad głowę. Zabawę tę powtórzył kilkakrotnie.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.