Pewnego dnia, mieszkająca wówczas na ul. Leszn...

Pewnego dnia, mieszkająca wówczas na ul. Leszno 27, Cywia Lubetkin ujrzała przez okno Polaków wiszących na murach byłego getta. Niemcy powiesili pięćdziesiąt osób. Byli to więźniowie Pawiaka. Gromadzili się wokół nich krewni i tysiące przechodniów.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.