Pewna liczba dzieci i kobiet nawet z lepszych...

Pewna liczba dzieci i kobiet nawet z lepszych rodzin, mając znajomych po aryjskiej stronie, przedostawała się celem zakupienia chleba po tańszej cenie, gdyż nie mogli oni kupić sobie chleba po rynkowej cenie getta. To też utarło się, że lepszy nawet żandarm niemiecki przepuszczał z powrotem takiego malca lub dziewczynkę, widząc zawartość woreczka, w którym mieściły się kartofle i chleb. Nagle się urwało. Aresztowano pewną liczbę takich kobiet i dzieci i dostawiono do więzienia na Gęsiej. Po paru dniach, w których los tych dzieci się ważył, gdyż Gmina bardzo interweniowała, pojawiło się ogłoszenie o rozstrzelaniu 15 zaaresztowanych, wymieniając ich nazwiska.

Autor rozpoczyna pamiętnik od wspomnień z okresu I wojny światowej
(ewakuacja na Syberię i powrót przez Amerykę do kraju po rewolucji).
Następnie opisuje losy Żydów Warszawy podczas wojny, przeplatając
wspomnienia rozważaniami historiozoficznymi.
Mówi o oblężeniu Warszawy w 1939 roku, antyżydowskich rozporządzenia władz
okupacyjnych, przesiedleniach Żydów z prowincji do Warszawy, działalności
Żydowskiej Służby Porządkowej i agentów gestapo, warunkach życia w getcie,wielkiej akcji likwidacyjnej w 1942 r. Opisuje także Umschlagplatz, wyjaśnia na czym polega organizacja
szopów. Mówi o selekcjach pracowników szopu, także przywołuje opowieści uciekinierów z Treblinki. Autor z żoną przetrwał w szopie szczotkarskim, jego syn został
wywieziony. Autor opuścił getto i ukrywał się z żoną po aryjskiej stronie.
Pamiętnik był pisany w ukryciu. Autor wraz z żoną przeżył wojnę
(zarejestrował się jako Kalman Rotgeber). W 1945 r. przekazał pamiętnik
do Żydowskiej Komisji Historycznej w Warszawie.
Maszynopis, s. 1-215, format: 290 x 210 mm.
Odpis: maszynopis (dublet)
Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 424-425
(fragmenty); Karol Lewap, Pamiętnik z okresu okupacji, Kalendarz
Żydowski-Almanach, 1995-1996, s. 212-131 (fragmenty)