Niemcy wprowadzili do walk w getcie wszystkie...

Niemcy wprowadzili do walk w getcie wszystkie środki, jakimi dysponowali: od czołgów, miotaczy ognia, artylerii i krótkiej broni do samolotów, bomb gazowych, aparatów podsłuchowych i... psów. Na placu Krasińskich, Świętojerskiej, Muranowskiej i w innych punktach ustawili ciężką artylerię i bezustannie ostrzeliwali getto. Jednocześnie samoloty zrzucały na nie bomby. Ale to nie pomogło. Niemcy musieli zdobywać milimetr ziemi za milimetrem, dom za domem, a straty ich w ludziach, w stosunku do strat bojowców, było wprost ogromne. I wtedy Globocnik dał rozkaz podpalenia getta.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.