Niektóre partie Żydów złapanych do przymusowyc...

Niektóre partie Żydów złapanych do przymusowych robót pracowały na peryferiach miasta, niedaleko stawów. Zimą zmuszano ludzi do wchodzenia nago lub w ubraniach do lodowatej wody, następnie zrzucano tam ubrania, które musieli kłaść na mokre ciała, bo wycierać się nie pozwalano. Natomiast gdy nie było roboty, kazano im całymi dniami nosić na wysokie piętra i znosić wielkie ciężary.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)