Nie zupełnie zadowolony Henryk, postanowił zos...

Nie zupełnie zadowolony Henryk, postanowił zostać z żoną, Łąskim i jego żoną i poszukać jakiejś kryjówki na placu Lubeckiego. Po niedługim poszukiwaniu znaleźli kryjówkę w tym samym budynku co poprzednio na ul. Wołyńskiej 17, na tym samym piętrze w drugim skrzydle. Wystarczyło tam tylko drzwi zamaskować. Drzwi do tej nowej kryjówki, prowadziły przez pokój do kolan zasypany pierzami. Zasunęli drzwi kredensem, odcinając się od reszty domu. Kryjówka była może mniej pomysłowa, bo wystarczyło odsunąć kredens, aby się do niej dostać, ale liczyli na to, że eleganccy Niemcy nie zachcą przechodzić przez zapierzony pokój, aby się ubrudzić. Sprowadzili tam jeszcze kilka osób. Przy okazji znaleźli coś do jedzenia.

Wspomnienia z okresu okupacji spisane nie w porządku chronologicznym. Powrót autora z niewoli niemieckiej do Warszawy w Styczniu 1940 roku. Budowa murów getta warszawskiego, warunki życia w getcie. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie od 1942 r. (m. in. w Wołominie). Powstanie w getcie,
obserwowane z zewnątrz. Wielka akcja w getcie warszawskim w 1942 r., przeczekana przez autora i jego żonę w kryjówce.
Wspomnienia przekazane przez autora do ŻIH w 1963 roku.