Natan Gross ma sąsiadkę, żonę oficera, więzion...

Natan Gross ma sąsiadkę, żonę oficera, więzionego w Oflagu. Pani L., gorliwa katoliczka, wynajmuje mieszkanie ludziom działającym w konspiracji, często wzywana jest przez Gestapo. Ma troje małych dzieci, ciągle też ma u siebie jakieś dziecko przybrane, którym troskliwie się opiekuje. Natan rozmawia ze znajomą, Zosią, która także zna panią L. – dochodzą oboje do wniosku, że najprawdopodobniej pani L. musi także ukrywać Żydów. Okazuje się jednak, że pani L. żywi typowe antysemickie uprzedzenia. Pyta o Zosię po jej wyjściu, czy nie jest przypadkiem Żydówką. Twierdzi, że Hitler dobrze zrobił, likwidując Żydów, powołuje się przy tym na trudną do zniesienia konkurencję w handlu, tymczasem przedwojenne władze nie umiały wyegzekwować nawet getta ławkowego. Natan przedstawia swoją ocenę sytuacji, pani L. speszona stwierdza, że Żydzi są zdolniejsi niż Polacy.