Na co dzień dla ogółu ludności znalazł się w g...

Na co dzień dla ogółu ludności znalazł się w getcie błazen, który rozweselał przechodniów. Był on nie mniej popularny niż Czerniaków. Nazywał się Rubinsztajn. Śpiewał, chodząc po ulicy, piosenkę o tym, jak nie należy oddawać kartek żywnościowych. Mimo woli, nawet najgorszy nędzarz musiał się uśmiechnąć, gdy słyszał Rubinsztajna. Nikt się go nie czepiał, więc mógł on swobodnie poruszać się po dużym i małym getcie. A kto był w stanie, podrzucał mu coś do jedzenia.

Wspomnienia z okresu okupacji spisane nie w porządku chronologicznym. Powrót autora z niewoli niemieckiej do Warszawy w Styczniu 1940 roku. Budowa murów getta warszawskiego, warunki życia w getcie. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie od 1942 r. (m. in. w Wołominie). Powstanie w getcie,
obserwowane z zewnątrz. Wielka akcja w getcie warszawskim w 1942 r., przeczekana przez autora i jego żonę w kryjówce.
Wspomnienia przekazane przez autora do ŻIH w 1963 roku.