Łucja chce, by do Warszawy wróciła z Łosic jej...

  • TAK

  • Łucja chce, by do Warszawy wróciła z Łosic jej córka, Dziunia. Pan Grymkiewicz, urzędnik gettowy, zdobywa fałszywe wezwanie na sprawę sądową, co gwarantuje bezpieczną podróż. Dziunia nie przyjeżdża jednak.

  • 1941-09-00
  • 1941-12-00
  • jesień 1941
  • jesień 1941
  • w getcie
  • życie prywatne / życie codzienne
  • komunikacja, urzędnicy, życie prywatne

  • Początek okupacji w Warszawie. Utworzenie getta, głód, epidemia. Wywózki do obozu zagłady. Autorka dwukrotnie wychodziła z getta na tzw. aryjską stronę, ale nie mogła znaleźć schronienia. Praca w szopie, pomyślna ucieczka z getta (kwiecień 1943 r.). Pobyt u znajomych w Warszawie (przejściowo w Klembowie), powstanie warszawskie, wysiedlenie. Autorka doczekała wyzwolenia w Kielcach.

    Autorka była żoną lekarza z Kalisza, podczas okupacji używała nazwisk Janina Dąbrowska i Janina Jaran.

    Oryginał, rękopis, s. 1-12, format: 290 x 210 mm, jęz. polski
    Odpis: maszynopis, s. 1-10, format: 290 x 210 mm

  • 3

  • Powiązani ludzie:

    • Seid Dziunia

      Córka Łucji i Dawida Seid. W czasie wojny mieszka z ojcem w Łosicach. Ginie wraz z nim.

    • Seid Łucja

      Autorka była żoną lekarza, Dawida Seida z Kalisza, podczas okupacji używała nazwisk Janina Dąbrowska i Janina Jaran....

    • Grymkiewicz N. [Nieznane]

      Urzędnik skarbowy w getcie

    Powiązane miejsca:

    • Nieznana

      Dawid Seid przenosi się z Sarnak do Łosic na początku 1941 na prośbę tamtejszych Żydów. W maju 1941 dojeżdża do nieg...