Likwidacja szopu Brauera, mimo zapewnień, że s...

  • TAK
  • Likwidacja szopu Brauera, mimo zapewnień, że szop nie zostanie zlikwidowany. Wszyscy posiadacze listów żelaznych, w tym autor, zostali ustawieni na dziedzińcu. Listy zostały zerwane z klap marynarek, a mężczyźni mieli zostać rozstrzelani. Wskutek interwencji Brauera i dyrektora Teya nie rozstrzelano ich. Wszystko rozgrywało się tak szybko, że niemożliwa była powiadomienie ludzi ukrytych w schronach. W jednym z nich została żona Bryskiera. Mężczyzn zaprowadzono do gmachu miejskiego przy ul. Stawki 6. Po drodze jeden z eskortujących Niemców zabrał Bryskierowi obrączkę. Po kilku dniach sprowadzono do tego budynku innych robotników szopu Brauera.

  • 1943-04-25
  • powstanie w getcie
  • działania Niemców
  • kryjówka, Niemcy, próby ratunku, szopy, wysiedlenie
  • Żydzi pod swastyką czyli getto w Warszawie w XX-tym wieku
    w Archiwum ŻIH; Sygn. 302/90

    Henryk Bryskier (Władysław Janowski)
    3 VII 1899 Warszawa-18 X 1945 Warszawa
    s. Juliana i Sury

    Początki okupacji niemieckiej w Warszawie. Wprowadzenie przepisów antyżydowskich, wywłaszczenie przedsiębiorstw żydowskich. Działalność żydowskich organizacji społecznych. Powstanie i organizacja Judenratu. Warunki życia w getcie.
    [brak znacznej części pamiętnika, dotyczącej życia w getcie i działalności społecznej autora].
    Akcja likwidacyjna latem 1942 r., selekcje, organizacja szopów (autor znalazł się w szopie Brauera), budowa schronów. Relacja uciekiniera z Treblinki. Powstanie w getcie. Autor został wywieziony do Lublina i przebywał w obozie koncentracyjnym przy ul. Lipowej. Warunki życia w obozie.

    Autor pamiętnika był inżynierem, działaczem społecznym w getcie warszawskim. Pamiętnik został spisany w Warszawie, w ukryciu, w latach 1943-1944. Wskutek zmiany kryjówki autor nie mógł kontynuować pracy i opisać swej ucieczki z obozu koncentracyjnego. W maju 1944 r. ukrył rękopis na Pradze. Po wyzwoleniu dyr. departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Jego córka przekazała pamiętnik w 1947 r. do Żydowskiej Komisji Historycznej.
    Do pamiętnika dołączono fragmentaryczny odpis przygotowany do druku przez Adama Rutkowskiego (39 s.), spis treści całości pamiętnika (9 s., zawierające opis ponad 600 s. rękopisu) oraz list córki autora, Jadwigi Bryskier-Shalit z 18 IV 1964 r. (5 s.), zawierający informacje o autorze i o okolicznościach powstania pamiętnika.
    Publikacja: H. Bryskier, Żydzi pod swastyką czyli getto w Warszawie, „Biuletyn ŻIH”, nr 62 (1967), s. 77-99, nr 67 (1968), s. 109-132 (fragmenty); Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 101-104, 125-129, 145-147 (fragmenty).

    <br><br>
    <br><b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
    <br>ul. Tłomackie 3/5
    <br>00-090 Warszawa
    <br>tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    <br>email: secretary@jewishinstitute.org.pl
    <br>http://www.jewishinstitute.org.pl/


  • 42,285-4,291/9,296
  • Na stronach 4,291-9-296 autor opisuje pobyt w budynku przy ul. Stawki 6, okrucieństwo Ukraińców.