Janina Allerow pracuje w małym getcie, w fabry...

Janina Allerow pracuje w małym getcie, w fabryce sprężyn „Zwój” E. Dłużyńskiego, na Żelaznej 58. Niemcy przydzielają tam do pracy niewielką grupę Żydów, koło 20 osób, skoszarowanych na Pradze, dowożonych rano do wachy na Lesznie, skąd konwojuje ich dyżurny pracownik fabryki. Janina zostaje pewnego razu wyznaczona, jako konwojentka, ma przyjąć grupę i przeprowadzić ją do fabryki. Pracownicy dostają wcześniej od Niemców głodowy przydział żywności: nieco kaszy i chleba. Janina przedstawia strażnikowi z Gestapo listę pracowników i potrzebne dokumenty, ten rozkazuje, by Żydzi wrzucili swoje zawiniątka z żywnością do rynsztoka; ryczy przy tym i wywija pejczem. Na nic się nie zdają tłumaczenia Janiny, Niemiec grozi jej bronią. Kobietę w ciąży z grupy pracowniczej przewraca i kopie. Janina idzie tego dnia z kolegą do knajpy i pierwszy raz w życiu upija się.