Inka skończyła gimnazjum w języku hebrajskim,...

  • NIE

  • Inka skończyła gimnazjum w języku hebrajskim, odbyła służbę wojskową i otrzymała pracę. Wyszła potem za mąż i urodziła syna. Mieszka na stałe w Hajfie.

  • 1948-00-00
  • po 1948 roku
  • po wojnie
  • życie prywatne/życie codzienne

  • Dzieje 5 osób uratowanych przez Adelę Domanus. Historia jednej żydowskiej dziewczynki. Krótki opis pozostałej czwórki uratowanych Żydów. Życie podczas powstania warszawskiego. Wygnanie ludzi z Warszawy do Krakowa. Do całości dołączona była fotografia Inki, list jej ojca do Adeli z 1943 roku, dwa listy Inki z Łodzi z 1945 roku oraz list matki Inki z Bawarii z 1946 roku.
    Brak strony 4.
    Spisano 27 lutego 1965 roku.
    Oryginał, mnp. 13 s., 210 x 295 mm., jęz. polski
    b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
    ul. Tłomackie 3/5
    00-090 Warszawa
    tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    <a href=\\\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\\\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
    <a href=\\\"http://www.jewishinstitute.org.pl\\\">www.jewishinstitute.org.pl</a>

  • 11

  • Inka pozostaje z Adelą w serdecznym kontakcie; w sezonie posyła jej pomarańcze; boi się pisać samodzielnie listy po polsku, aby nie robić błędów – dopisuje się więc tylko do listu matki. s.11

  • Powiązani ludzie:

    • Sapiro Inka

      W 1942 roku miała niecałe 7 lat, szczupła, niebieskooka, blada, bardzo inteligentna; zimą 1942 roku zamieszkała u Ad...