Henryk Rudnicki, który był w Hotelu Polskim w...

  • NIE

  • Henryk Rudnicki, który był w Hotelu Polskim w czasie wywózki trzeciej grupy na Pawiak, po gruntownej rewizji i trzykrotnym wylegitymowaniu został wypuszczony na wolność. Było to ok. godz. 16. Opuścił hotel wraz z kierownikiem i dyrektorem mieszczącej się w podwórzu hotelu firmy niemieckiej, podając się za urzędnika tej firmy. Kierownik i dyrektor byli Polakami, znali Rudnickiego od dwóch godzin i na dwie godziny zatrudnili go w firmie. Uratowali go bezinteresownie, po czym zabrali do restauracji i zapłacili rachunek.

  • 1943-07-13
  • 1943-07-13
  • Hotel Polski
  • działania Polaków, pomoc
  • inna pomoc, obcy człowiek

  • 302/49

    Henryk Rudnicki
    ur. 1899?

    Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

    Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
    Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
    Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

    Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

  • 95