Henryk G. pisze: „Nie wierzę w Aniołów, ale Pi...

  • NIE

  • Henryk G. pisze: „Nie wierzę w Aniołów, ale Piotrowscy to naprawdę dla nas byli Aniołami. Ludzi takich się nie spotyka, żeby z narażeniem życia własnego i swojej rodziny ratowali ludzi obcych, których znajomość nie trwała więcej jak dwa lub trzy miesiące. To byli naprawdę Ludzie

  • 1963-04-18
  • 1963-04-18
  • pomoc
  • pomoc długotrwała

  • Wspomnienia z okresu okupacji spisane nie w porządku chronologicznym. Powrót autora z niewoli niemieckiej do Warszawy w Styczniu 1940 roku. Budowa murów getta warszawskiego, warunki życia w getcie. Pobyt po tzw. aryjskiej stronie od 1942 r. (m. in. w Wołominie). Powstanie w getcie,
    obserwowane z zewnątrz. Wielka akcja w getcie warszawskim w 1942 r., przeczekana przez autora i jego żonę w kryjówce.
    Wspomnienia przekazane przez autora do ŻIH w 1963 roku.

  • 33

  • Powiązani ludzie:

    • G-ski Henryk

      Autor spisywał swe wspomnienia po wojnie w 1963 roku w Legnicy. Miał aryjski wygląd, choć przy bliższym przypatrzeni...

    • Piotrowski ojciec Mikołaja

      ojciec Mikołaja Piotrowskiego, mieszkał z żoną, córką Walą i synem Anatolem na Solcu, w 1942 roku miał około 65 lat.

    • Piotrowski Mikołaj

      inżynier, mieszkał w 1942 roku na ul. Kawęczyńskiej. Miał żonę Ninę, czworo dzieci: 3 chłopaków w wieku od 10 do 16...

    • Piotrowska matka Mikołaja

      zamieszkała na Solcu wraz z mężem, córką Walą i synem Anatolem. Ukrywała ona w swym mieszkaniu Henryk G. i jego żonę...

    • Piotrowska Nina

      żona inżyniera Mikołaja Piotrowskiego. Mieszkała na ul. Kawęczyńskiej. Miała czworo dzieci: 3 chłopaków w wieku od 1...