Dyrekcje szopów we własnym zakresie miały doko...

  • TAK
  • Dyrekcje szopów we własnym zakresie miały dokonywać selekcji, wydając legitymacje lub numerki około 10 % swojej załogi. Kierownicy poszczególnych warsztatów mieli przedstawić imienne listy „niezbędnych” robotników, a wyeliminować robotników starszych i mniej „wartościowych” pod względem fachowości. Nie wszyscy wysyłani na Umschlag odjeżdżali. Wielu dyrektorów szopów interweniowało o zwolnienie swoich robotników, interwencje te często były skuteczne, znany ze swoich interwencji był szef szopu Brauer. Poza tym nie zawsze podstawiano pociągi, wtedy pędzono wszystkich do gmachu przy ul. Stawki 4, gdzie łatwiej było przekupić Służbę Porządkową i wydostać się z powrotem do szopów.

  • 1942-08-00
  • 1942-09-21
  • wysiedlenie
  • działania Niemców
  • próby ratunku, selekcja, szopy, wysiedlenie
  • Żydzi pod swastyką czyli getto w Warszawie w XX-tym wieku
    w Archiwum ŻIH; Sygn. 302/90

    Henryk Bryskier (Władysław Janowski)
    3 VII 1899 Warszawa-18 X 1945 Warszawa
    s. Juliana i Sury

    Początki okupacji niemieckiej w Warszawie. Wprowadzenie przepisów antyżydowskich, wywłaszczenie przedsiębiorstw żydowskich. Działalność żydowskich organizacji społecznych. Powstanie i organizacja Judenratu. Warunki życia w getcie.
    [brak znacznej części pamiętnika, dotyczącej życia w getcie i działalności społecznej autora].
    Akcja likwidacyjna latem 1942 r., selekcje, organizacja szopów (autor znalazł się w szopie Brauera), budowa schronów. Relacja uciekiniera z Treblinki. Powstanie w getcie. Autor został wywieziony do Lublina i przebywał w obozie koncentracyjnym przy ul. Lipowej. Warunki życia w obozie.

    Autor pamiętnika był inżynierem, działaczem społecznym w getcie warszawskim. Pamiętnik został spisany w Warszawie, w ukryciu, w latach 1943-1944. Wskutek zmiany kryjówki autor nie mógł kontynuować pracy i opisać swej ucieczki z obozu koncentracyjnego. W maju 1944 r. ukrył rękopis na Pradze. Po wyzwoleniu dyr. departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Jego córka przekazała pamiętnik w 1947 r. do Żydowskiej Komisji Historycznej.
    Do pamiętnika dołączono fragmentaryczny odpis przygotowany do druku przez Adama Rutkowskiego (39 s.), spis treści całości pamiętnika (9 s., zawierające opis ponad 600 s. rękopisu) oraz list córki autora, Jadwigi Bryskier-Shalit z 18 IV 1964 r. (5 s.), zawierający informacje o autorze i o okolicznościach powstania pamiętnika.
    Publikacja: H. Bryskier, Żydzi pod swastyką czyli getto w Warszawie, „Biuletyn ŻIH”, nr 62 (1967), s. 77-99, nr 67 (1968), s. 109-132 (fragmenty); Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 101-104, 125-129, 145-147 (fragmenty).

    <br><br>
    <br><b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
    <br>ul. Tłomackie 3/5
    <br>00-090 Warszawa
    <br>tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
    <br>email: secretary@jewishinstitute.org.pl
    <br>http://www.jewishinstitute.org.pl/


  • 34,233/35,234/36,235