Dr Nowakowski kieruje biurem, do którego przyc...

Dr Nowakowski kieruje biurem, do którego przychodzi Krystyna Zygler po ucieczce z getta; szuka swojej koleżanki, Celiny Broll. Kierownik zna Krystynę z czasów przedwojennych, orientuje się, że jest Żydówką. Nie denuncjuje jej, przekazuje jej jednak polecenie, żeby unikała wizyt w jego biurze. Polecenie to przekazuje jej zażenowana zachowaniem kierownika koleżanka biurowa Celiny, Zofia. Celina wstydzi się zapytać ją, czy nie zechciałaby jej przenocować. Zdaje sobie sprawę, że to może wiązać się dla kobiety ze zbyt dużym ryzykiem. Zofia proponuje jej jednak inne rozwiązanie. Prowadzi ją do niewielkiej komórki, służącej jako szatnia, obiecuje, że przyniesie jej papierosy i bułki; sugeruje, że może tam spędzić noc. Krystyna wdzięczna zostaje w komórce, czeka, aż wszyscy wyjdą z biura. Zamierza zadzwonić do Kazimierza Szremera, przyjaciela jej narzeczonego, Norberta, który został w getcie. Przypomina sobie jednak, że telefon przełączony jest na noc do mieszkania woźnego; natychmiast by się zdekonspirowała. W nocy musi iść do toalety. Stara się poruszać i zachowywać bezszelestnie, trwa to więc długo, ale udaje jej się szczęśliwie wrócić do komórki. Wczesnym rankiem przeżywa lęk, słysząc krzątającą się sprzątaczkę. Zofia przychodzi godzinę przed rozpoczęciem normalnej biurowej pracy, Krystyna może wyjść z kryjówki.