8 lipca 1943 r. Julian Hirshaut został przywie...

  • NIE

  • 8 lipca 1943 r. Julian Hirshaut został przywieziony na Pawiak z Al. Szucha. Tam badający go lekarz, też więzień, stwierdził, że Julian jest Żydem i powiadomił o tym strażnika. Julian trafił do celi nr 258, w której było kilka tuzinów Żydów. W tym czasie, po zlikwidowaniu getta, Żydzi z Pawiaka byli rozstrzeliwani na Dzielnej 25/27. vis a vis bramy Pawiaka. Później na Zamenhofa 19, na podwórzu dawnej siedziby Judenratu. Z najbardziej groźnych kryminalistów Niemcy utworzyli oddział ubrany w białe mundury. To oni strzelali.
    Kiedy z Pawiaka szły duże transporty ludzi wysyłanych do obozów koncentracyjnych, kaplica (mieściła się na 3 piętrze budynku centralnego) pełniła rolę pokoju przesłuchań. Młodzi więźniowie byli wysyłani do karnych obozów pracy lub do Niemiec. Ci, którzy mieli mniej szczęścia jechali do obozów koncentracyjnych. Każdego tygodnia kilkaset osób. Co trzy miesiące więzienie było czyszczone, robiono miejsce dla następnych osób. Transporty nie obejmowały kryminalistów i rzemieślników zatrudnionych w warsztatach. Przez kilka lat przebywali na Pawiaku m.in. trzej polscy lekarze (do 1944 r.). Także Leon Wanat, urzędnik w centralnym biurze więzienia, miał pod opieką akta więzienne, niszczył raporty dotyczące więźniów.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
  • administracyjne, działania Niemców, śmierć
  • antysemityzm, atmosfera, gestapo/żandarmeria, kontakty z innymi Żydami

  • Po wojnie został utworzony prywatny zbiór dokumentów dotyczących Pawiaka. Utworzył go Bronisław Anlen, żydowski dentysta z Warszawy, więzień od listopada 1943 r.