30 kwietnia 1943 r. Alex Wargon przechodzi kan...

30 kwietnia 1943 r. Alex Wargon przechodzi kanałami na aryjską stronę (wejście do kanału – u zbiegu Miłej i Okopowej). Wraz z nim idzie ok. 20 osób, w tym znany pisarz żydowsko-polski; schodzą o 1.00 w nocy; przewodnikiem jest polski kanalarz; po 4 godz. grupa dociera do włazu ok. 2 km dalej, na rogu Wroniej i Prostej; przewodnik wychodzi się rozejrzeć, wraca o 6.00; brudni i cuchnący zbiegowie ściągająca na siebie uwagę przechodniów; Alex przypomina sobie ich szyderstwa i okropne żarty; uciekinierzy dzielą się na kilka grup i udają się do tymczasowego schronienia przy ul. Grzybowskiej 221; tam mogą się obmyć i otrzymują posiłek – świeżą bułkę z szynką; potem wychodzą – Alex idzie do punktu kontaktowego w okolicy Leszna, ok. 2 km od kryjówki; dociera na miejsce ok. 10.00; przyjęcie – jak pisze – „oczywiście nie jest zbyt entuzjastyczne, ponieważ pomoc zbiegowi karana jest śmiercią”; dowiaduje się, że Irka wróci ok. 16.00 i zostaje poproszony o wyjście; przez kilka godzin Alex kryje się w przerażeniu w bocznych ulicach, ale szybko zostaje zauważony przez grupę młodych bandytów; atakują go, on ucieka; żądają od niego pieniędzy, na co on wkłada rękę do kieszeni i grozi im wyimaginowaną bronią; w końcu widzi nadchodzącą Irkę; razem proszą o pomoc przechodzącego granatowego policjanta; dają mu należący do Alexa zegarek Cyma, policjant eskortuje ich tramwajem do zajezdni wola na Bema; tam do policjanta dołącza kolega po fachu — szmalcownik; daje Alexowi kapelusz, by ukrył brudne włosy; potem spotykają Michała Świecę; Alex zostaje odeskortowany do Świdra (albo Miedzeszyna) – późno w nocy dociera do piwnicy, w której tymczasowo ukrywali się Żydzi; jest tam już młoda Żydówka; Alex natychmiast zasypia, Irka spędza noc siedząc na łóżku; Alex zostaje tu dzień lub dwa, ukrywając się nawet przez właścicielem willi.