Imię: Adam Nazwisko: Zawadzki

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Adam
  • Zawadzki
  • Wajnberg
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Będzin
  • Świder; Warszawa ul. Stalowa 39/41
  • Żyd
  • w mieszkaniu
  • brak
  • donos/denuncjacja, rozpoznanie, w mieszkaniu

  • Adam Zawadzki, wraz z żoną i 10-cio miesięcznym synkiem, wyjechał w sierpniu 1943 r., w czasie likwidacji getta w Będzinie, do Otwocka. Okradziony po drodze, dotarł do posesji ppłk. inżyniera Stefana Słonimskiego. Został przyjęty serdecznie i umieszczony w mieszkaniu na pierwszym piętrze. Po 6 tygodniach dom został otoczony przez żandarmerię, ale skończyło się kategorycznym oświadczeniu pani Słonimskiej, że nie ukrywają się tu Żydzi. Adam Zawadzki, sam, musiał jednak po tym incydencie opuścić mieszkanie, ze względu na brak dokumentów, które zabrał mu naczelnik dworca w Otwocku. Pan Słonimski umieścił Adama najpierw na 10 dni w mieszkaniu w Świdrze (brak bliższych danych), a następnie w Warszawie na ul. Stalowej 39/41. Na Stalowej ukrywała się również rodzina jego żony. Przebywał tam do wybuchu powstania warszawskiego, kiedy to został zabrany przez Niemców do obozu na Grochowie. Uciekł z obozu, wrócił na Stalową, ale nie zastał rodziny. Po uderzeniu pocisku w dom, wszyscy znajdowali się w szpitalu. Ruszył do Otwocka, do Słonimskich z prośbą o pomoc dla rannych. Po wojnie mieszkał w Paryżu przy Avenue d`Elyau 33.

  • działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc
  • inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, pomoc długotrwała, pomoc indywidualna , pomoc lokalowa, poza Warszawą, znajomi