Imię: Zofia Nazwisko: Wroncberg

Żona Henryka Wroncberga, inżyniera chemika, który zmarł w 1937 r. Byli kuzynami (ich rodzice byli rodzeństwem). Mieli jedną córkę - Halinę. Mieszkali na ul. 6 Sierpnia. W czasie wojny Zofia z córką musiały pójść do warszawskiego getta. Znajoma Zofii, Renia Boćkowska (później Czaczkes) zorganizowała im wyjście z getta przez gmach sądu i przygotowała aryjskie papiery. W lecie1941 r. Zofia i jej córka zostały ochrzczone. Początkowo mieszkały w wynajętym pokoju na ul. Miodowej 7. Jesienią 1941 r. Halina została zapisana do katolickiej szkoły z internatem Sióstr Zmartwychstanek. Po pewnym czasie przełożona klasztoru otrzymała zgodę na przeniesienie szkoły do ​​letniego pałacu hrabiego Radziwiłła w Starej Wsi, około 50 km na wschód od Warszawy, gdzie Halina została do końca wojny i gdzie czuła się bardzo dobrze. W tym czasie Zofia mieszkała z inną przedwojenną koleżanką, Ritą Bauman Hasslauer, i jej rodziną przy Al. Szucha. Rita Hasslauer, volksdeutschka, pracowała jako tłumaczka dla Gestapo. Zofia kilkakrotnie odwiedziła Halinę w klasztorze, jednak po wyzwoleniu Halina nie chciała opuścić zakonnic i zamieszkać z matką. Zofia zamieszkała w Brzegu i ściągnęła do siebie Halinę, która nadal chodziła do kościoła i nosiła krzyż. W 1948 Halina i Zofia przeprowadziły się do Łodzi, a 31 stycznia 1950 wyemigrowały do ​​Izraela, gdzie mieszkała matka i 3 siostry Zofii.