Imię: Ewa Maria Nazwisko: Wójcicka

Matka Giny Wójcickiej, (prawdopodobnie) nauczycielka.  Przed wojną jej mąż jest urzędnikiem bankowym, córka, Gina kończy anglistykę. Po wybuchu wojny Ewa Wójcicka i Gina znajdują się w getcie warszawskim. Ewa wychodzi na aryjską stronę wcześniej niż Gina. Wyjeżdża do Piotrkowa, gdzie później dociera także jej córka. Wracają do Warszawy, wynajmują pokój w Świdrze. Administrator prosi je o dowód zameldowania, którego nie mają. Są świadkami tragedii dzieci z Otwocka, które straciły bliskich w czasie akcji wysiedleńczej. Kobiety wyprowadzają się do Milanówka. Lokatorzy traktują je życzliwie: sądzą, że Ewa jest Aryjką, nauczycielką, która opiekuje się swoją uczennicą, Żydówką (Giną). Spotykają na ulicy byłą uczennicę Ewy, która później je denuncjuje. W ciągu 15 minut pakują się i uciekają do Warszawy. W Warszawie zatrzymują się na krótko w pensjonacie. Dostają meldunki i mogą wyrobić Kennkarty. Wynajmują pokój w Otwocku, otacza je jednak coraz większa podejrzliwość; przenoszą się z powrotem do Warszawy, gdzie ukrywają się w piwnicy u pewnej kobiety; tam doczekują wyzwolenia.