Imię: Stanisław Nazwisko: Wasilewski

W październiku 1942 zgłasza się do niego Maria Katzenekubogen, w towarzystwie znajomego Wasilewskiego, kierownika drukarni konspiracyjnej, Lecha Zagórskiego. Prosi o przechowanie brata, 19-letniego Kazimierza, który uciekł z getta otwockiego. Mieszka u Stanisława około roku. Dom na Śliskiej zostaje rozebrany, Wasilewski przenosi się razem z Kazimierzem. Mieszka z nim do maja 1943.

W międzyczasie ponownie zgłasza się do niego Maria Katzenekubogen, z prośbą o opiekę nad 9-letnim chłopcem, Donkiem Flejsingiem. Chłopiec jest chory i żyje na ulicy. Stanisław jedzie z Marią na Żoliborz i przywozi chłopca do domu. Stanisław kontaktuje się z Lechem Zagórskim i prosi o ulokowanie gdzie indziej Kazimierza. Donek przebywa u Stanisława do zakończenia wojny, wtedy zgłasza się po niego ciotka – Lewandowska.

Wasilewski podkreśla, że żyje w trudnych warunkach materialnych i prosi o pomoc. Zaznacza, że rodziny Żydów, którym pomagał zachowały w Otwocku majątek, „który przedstawia wielomiljonowe wartości.”