Imię: Helena Nazwisko: Ściborowska

Helena Ściborowska z Krochmalnej 36 była kolejnym oddanym pracownikiem podziemia. Mała, ciemnoskóra wdowa z własnymi dziećmi, prawie nie miała czasu na zajęcie się własnymi sprawami ponieważ była zajęta pomaganiem Żydom. Kiedy kryjówka przestawała być bezpieczna, jej mieszkaniec zwracał się do Heleny z prośbą o pomoc. Pomimo tego, że jej dom był przeszukiwany, czasami ukrywała jakiegoś Żyda, lub próbowała na to namówić swoich przyjaciół. Nie dała się zrazić ich chłodem i nawet sprzeciwem na swoją propozycję, przymilała się i nalegała, aż w końcu namówiła ich na wzięcie Żydów. O każdym małym sukcesie, o każdej nowej kryjówce, opowiadała z przejęciem na tajnych spotkaniach organizacji. Dzięki niej Władka znajduje kolejną kryjówkę przy Ogrodowej 55.

Jak podaje Adolf Berman, Helena Ściborowska była zaangażowana w akcję pomocy Żydom w czasie wojny (Relacja Adolfa Bermana „Ci, co ratowali” w książce "Ten jest z ojczyzny mojej" ).

Niewysoka, o ciemnej cerze, żyła w biedzie.