Imię: Jadwiga Teresa Nazwisko: Szymczak

Córka Józefa Kuchty i Julianny z domu Pietrzel. W jej sąsiedztwie mieszka żydowska rodzina mleczarzy, którzy rozwożą rano mleko po okolicy. Po utworzeniu getta sprzedają swojego konia, Deresia, rodzicom Teresy, którzy od tej pory przejmują rozwożenie mleka. W kwietniu 1943 Teresa spotyka na podwórku syna mleczarzy, Staszka, który żyje po aryjskiej stronie, mieszka na wsi pod Warszawą. Szuka w śmietniku resztek jedzenia. Teresa prowadzi go do domu; tam zostaje umyty i nakarmiony. Dotarł do miasta na wieść o wybuchu powstania w getcie. Postanowił dołączyć do walki. Jest głuchy na wszelkie argumenty. Teresa i starszy od niej o rok sąsiad z podwórka, Mirek, jadą ze Staszkiem pod mur getta. Stają przed murem, widzą płonące budynki, z jednego z nich wyskakuje kobieta, trzymająca na ręku małe dziecko. Staszek wraca z Teresą do domu; jest milczący. Rodzice Teresy nadal namawiają go, by wrócił do swoich gospodarzy. Kilka dni później Staszek znika.