Imię: Klara Nazwisko: Szymańska

Lekarka. Żona Henryka, matka Hanny. Wyszła z getta z córką wczesną jesienią 1942 r. Znalazły miejsce u Jerzego Kaputka na Poznańskiej. Kaputek mieszkał chwilowo w innym mieszkaniu, na Hipotecznej, w którym ukrywał dwóch Żydów. Czekały u niego na aryjskie dokumenty. Na Poznańskiej, razem z nimi, ukrywali się jeszcze Hersz Garfinkel i Wanda Elelman (Edelman). Na skutek donosu na Hipotecznej, nim dostały dokumenty, Kaputek został aresztowany, obaj Żydzi, dzięki łapówce odesłani do getta. Lokatorzy z Poznańskiej, zawiadomieni o wpadce, musieli się wynieść. Klara z córką wróciły do getta. Po jakimś czasie udało się wykupić Kaputka z Pawiaka. Wtedy ponownie wydobył z getta Klarę i jej córkę, umieścił je w mieszkaniu na Grochowie, załatwił dokumenty. Mieszkały na Grochowie do maja 1943 r., na utrzymaniu Kaputka. Wiosną dołączył do nich Henryk Mesz. Na początku kwietnia Hanna została rozpoznana na ulicy. Wyśledzono jej miejsce zamieszkania, zaczęły się szantaże. Mąż, który nie miał jeszcze aryjskich dokumentów, wrócił do getta (zginął w powstaniu). Klarę i jej córkę udało się Kaputkowi przeprowadzić bez komplikacji na Podchorążych. Załatwił im kolejne dokumenty, na nazwisko Szymańskie, utrzymywał je. Na początku 1944 r. sąsiedzi zaczęli podejrzewać, że Hanna ma żydowskie pochodzenie. Kaputek zabrał je wtedy do siebie. Wróciły do mieszkania na Podchorążych, kiedy zbliżała się do Warszawy Armia Radziecka. Na Pradze przeżyły powstanie warszawskie, zdane już wyłącznie na siebie. Kaputek został po drugiej stronie Wisły. Doczekały wyzwolenia. Po wojnie wyjechały do Krakowa, gdzie spotkały Jerzego Kaputka. Klara zalegalizowała zmianę nazwiska na Klara Szymańska. Od 1956 r. była niewidoma.