Imię: Tuwia Nazwisko: Szejngut (4)

  • (1, 2, 3, 4) TAK
  • (1, 2, 3, 4) Mężczyzna
  • (1) Tuwia , (2) Towie , (3) Tadek , (4) Tuwia
  • (1) Szejngut , (2) Szajngut , (3) Scheingut , (4) Szejngut
  • (1, 2, 4) "Tadek"
  • (1) 1943-07-07
  • (1) 1920
  • (1) 1943
  • (1) Warszawa
  • (1) Warszawa
  • (1, 4) Z Warszawy, (2, 3) Brak informacji
    • (1) Żyd
  • (1)

    ukończył żydowską szkołę zawodową przy ul Grzybowskiej, był członkiem Haszomer Hacair. Na początku wojny przebywał w kibucu Maapilim w Częstochowie. W grudniu 42 został wysłany na akcję ŻOBu do Krakowa - zamach na oficerów niemieckich w kawiarni Cyganeria. Po powrocie do warszawy był łącznikiem ŻOBu po stronie aryjskiej. Współorganizował wyjście bojowców kanałami. Latem 43 ukrywał się z Kazikiem Ratajzerem przy ul. Waszyngtona 80 w mieszkaniu niejakiego Pokropka. Zginął podczas strzelaniny, która wywiązała się, gdy Niemcy przyszli go aresztować.

    Jak podaje Adolf Berman, bohaterski bojownik ŻOB, "Tadek" (Tuwia Szejngut) ukrywa się w mieszkaniu u Stefana Prokopka, i obydwaj giną w walce z niemieckimi żandarmami, którzy wdarli się do mieszkania.

    (2)

    Wielokrotnie przenosił do getta nielegalne materiały. Tadek potajemnie kupował broń po aryjskiej stronie, ukrywając przed koloegami z KK, że wykorzystuje te same źródła dostaw. Razem z Kazikiem Rathaizerem udał się na ulicę Waszyngtona 80 po obiecaną broń. Złapało ich Gestapo. Próbowali wydostać się przez okno. Wywiązała się strzelanina. Kazikowi udało się uciec, Tadka zabito. Bad timing: na str. 203 Tadek jakoś żyje, pomaga organizować transport dla Żydów ukrywających się w lesie pod Łomiankami.

    (3)

    Członek "Haszomer Hacair", bojowiec ŻOB-u, po powstaniu w getcie na stronie aryjskiej, m.n. w mieszkaniu Stefana Pokropka, Waszyngtona 80.

    (4)

    łącznik ŻOB, wyprowadził grupę powstańców, która trafiła potem do lasu pod Łomiankami

    • (1) powstanie w getcie
    • (1) działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc
    • (1, 2, 3, 4) działacze
    • (1) konspiracja polska, konspiracja żydowska, pomoc długotrwała
  • (1)

    Relacja Borna w książce "Ten jest z ojczyzny mojej”.

    (3)

    Rufeisen-Schűpper, Helena, Pożegnanie Miłej 18. Wspomnienia łączniczki Źydowskiej Organizacji Bojowej

  • (1) s. 276- 280, (2) 124,130,158,203, (3) 118, (4) 314