Imię: nieznane [siostra Erwina] Nazwisko: Schenkelbach

Wnucz bogatego jubilera ze Stanisławowa, Leona Schenkelbacha. Córka Bartolda Schenkelbacha, znanego fotografa, który prowadził w Drohobyczu zakład fotografii artystycznej, a swoje prace wystawiał, z powodzeniem, na wielu wystawach. Matka, Eda z domu Hauser, pomagała ojcu w zakładzie. Miała młodszego brata Erwina. Uczyła się w Wyższej Szkole Plastycznej we Lwowie. Mieszkali w willi na obrzeżach miasta. Po wkroczeniu wojsk niemieckich, ojciec, zmuszony przez Niemców, musiał robić zdjęcia ludziom pomordowanym na cmentarzu. Potem wyrzucono ich z domu. Zamieszkali w dzielnicy żydowskiej na ul. Skotnickiej razem z p. Rosnerem, Żydem wysiedlonym z Niemiec. Zdołali zachować majątek przekazany przez dziadka w postaci złotych zegarków, monet i kamieni szlachetnych, o wartości około 100000$. Żyli ze sprzedaży tych rzeczy. Ojciec pracował jako fotograf na potrzeby Niemców. Erwin z siostrą pracowali w niemieckim przedsiębiorstwie. Tak żyli do lipca 1942 r., kiedy w akcji wysiedleńczej, z domu zostali zabrani rodzice. Ona była wtedy w pracy, a Erwin ukrył się w schowku pod schodami. Dziesięć dni po wywiezieniu rodziców przyszedł od nich list z Rawy Ruskiej, prawdopodobnie wyrzucony z pociągu jadącego do Bełżca, z pożegnaniem. Zaczęli zastanawiać się z siostrą jak się uchronić przed następną wywózką. Zdobyli dwie fałszywe metryki. Erwin wyjechał do Warszawy pod koniec listopada 1942 r. Ona dotarła do Warszawy w styczniu 1943 r. Zamieszkali razem .Początkowo na ul. Steinkellera, później na Waszyngtona 16, Ogrodowej (tuż przed i w czasie powstania). Została ograbiona ze wszystkich kosztowności jakie miała. Brat już wcześniej stracił to co miał. Musieli zacząć szukać pracy. Zaczęła pracę w sklepie dla Niemców w Hotelu Europejskim. Erwin - w antykwariacie. Znów zmienili mieszkanie, zamieszkali na Twardej. W czasie powstania warszawskiego ukrywali się w różnych miejscach, unikali kontaktu z powstańcami. Przeżyli oboje.