Imię: Eliasz Nazwisko: Rotter

Wychowywała go, surowo, macocha. Skończył w 1914 r. 5 klas gimnazjalnych w Kołomyi i w wieku 16 lat uciekł z domu do Wiednia. Pracował jako robotnik, ukończył szkołę. Trafił do wojska. Koniec I wojny światowej zastał go w Kołomyi gdzie pracował jako robotnik rolny w gospodarstwie. Później wyjechał do Czerniowiec, zdał maturę wieczorowo, zapisał się na wydział fizjologiczny, ale przerwał naukę. Wyjechał do Berlina i zaczął studiować medycynę, którą porzucił po dwóch latach. Pracował w tym czasie jako robotnik w fabryce. W 1933 r. przyjechał do Krakowa. Ożenił się z aryjką, która przeszła na judaizm, urodziła mu się córka. Pracował jako buchalter. Po wybuchu II wojny światowej rozwiódł się z żoną, ochrzcił córkę, żeby ich nie narażać. W 1942 r. uciekł do Lwowa, kupił aryjskie dokumenty. Kiedy zaczął być szantażowany, wyjechał do Warszawy. W Warszawie również był szantażowany. Kiedy uciekał przed jednym z szantażystów, wyskoczył z tramwaju i złamał nogę. Trafił do szpitala. Lekarze, którzy zobaczyli, że jest obrzezany, szantażowali go przez rok. Tuż przed powstaniem warszawskim, jakaś Polka (nazwisko nieznane) przewiozła go do szpitala im. Dzieciątka Jezus gdzie dr Rutkowski miał go zoperować, ale wybuch powstania to uniemożliwił. Został kaleką.

Relacja spisana w marcu 1945 r. Do tego czasu nie odnalazła się żona i córka.