Imię: Szymon Nazwisko: Rogoziński

Urodzony w wielodzietnej rodzinie. Miał ośmioro rodzeństwa. Uczęszczał do I Gimnazjum Męskiego Towarzystwa Żydowskiego Szkół Średnich, gdzie zdał maturę. Następnie studiował na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale prawa mieszkając jednocześnie w rodzinnej Łodzi. W kwietniu 1931 roku ukończył studia otzrymawszy tytuł magistra prawa. Od czasów szkolnych działał w organizacji syjonistycznej "jordania", później zaś "Herclija". W 1931 roku rozpoczął pracę jako wplontariusz na IV Wydziale karnym Sądu Okręgowego w Łodzi. W sierpniu 1932 roku został mianowany aplikantem sądowym. Wkrótce został przyjety jako aplikant adwokacki do kancelarii Jakuba Lewego (od 18 maja 1935 roku). W 1938 roku zdaje egzaminy adwokackie. W tym czasie w siepniu 1934 roku umiera jego matka, w lutym 1937 roku zaś pobiera się z Fanią Szac. W 1939 roku zostaje kierownikiem Wydziału Ewidencji Ludności, co stało się przyczyną wezwania na przesłuchanie do Gestapo. Wówczas wraz z żoną ucieka do Warszawy. Tam zamieszkuje u Berkamnów, rodziny swojej żony. Rozpoczyna pracę w "Pszczółce" fabryce sztucznego miodu i cukierków. W 1942 roku po zmniejszeniu getta, opuszcza ulicę Elektoralną i przenosi się na ulice Leszno po parzystej stronie. Po pierwszych akcjach "wysiedleńczych" wraz z żoną rozpoczyna pracę w szopie u szczotkarzy i tym samym przenosie się na ulicę Świętojerską 34. W czasie kolejnej selekcji w 1943 roku jego żona zostaje wyznaczona do wywózki. Wówczas dzięki pomocy brata Lutka 1 lutego 1943 roku opuszcza getto. Początkowo przebywa (dwa miesiące) u państwa Bagińskich w Świdrze, następnie wraz z bratem na Trargówku u Aleksandry Sadowskiej, a także znajomej swojego siostrzeńca Elżbiety Koszewskiej. W czasie Powstania Warszawskiego przebywa na terenie Śródmieścia. Zgłasza się na ochotnika do służby pomocniczej w grupie PPS. Bierze udział w gaszeniu pożarów i ratowaniu rannych. Od października 1944 roku ukrywa się na terenie dawnej Szkoły Handlowej im. Zgromadzenia Kupców miasta Warszawy. Przebywa tam do 18 stycznia 1945 roku. Następnie w marcu tegoż roku powraca do rodzinnej Łodzi, gdzie zaczyna prowadzić kancelarię adwokacką. W 1957 roku wyjeżdza do Melbourne i pozostaje tam na stałe.

Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Szymona Rogozińskiego pt. Moje szczęśliwe życie.