Imię: Alina Nazwisko: Prądzyńska

  • NIE
  • Kobieta
  • Alina
  • Prądzyńska
  • Wolman
  • Kowalska; Kubiszewska
  • 1920-06-06
  • Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Śródmieście
  • Szpitalna 5/18
  • Chłodna (getto); Lwowska 17; wieś pod Warszawą; Bracka; Pańska 5
  • Żyd
  • średnie
  • inna, w mieszkaniu
  • brak

  • Ojciec, Julian Wolman był przedstawicielem różnych firm austriackich. Matka, Janina z domu Kaufman pochodziła z wielodzietnej, tradycyjnej rodziny właściciela tartaków. Alina miała młodszego o dwa lata brata Wacława. W tajemnicy przed ojcem, została ochrzczona na życzenie matki, aby nie odróżniała się od polskich koleżanek. Chodziła do gimnazjum Hoffmanowej. Przed wojną ukończyła rok studiów medycznych w Paryżu. W 1939 r. przyjechała na wakacje do Polski. Mieszkali w dzielnicy aryjskiej, do getta przenieśli się dzień przed jego zamknięciem, zmuszeni do tego przez ojca, który wierzył w zapewnienia Niemców o bezpieczeństwie. Zabrali co się dało ze swojego mieszkania i zamieszkali na Chłodnej, w jednym z pokoi mieszkania krawca. Gospodarze okazywali pogardę swoim zasymilowanym lokatorom, uważając się za prawdziwych Żydów. Brat poszedł do pracy w wytwórni sztucznego miodu, ale to nie wystarczało na utrzymanie rodziny, więc wyprzedawali zabrane do getta rzeczy. Odwiedzała ich w getcie Teresa Prekerowa, która przemycała , uwiązaną na sznurkach pod futrem, żywność dla nich. Na początku 1941 r., Prekerowa wyprowadziła z getta Alinę, która zamieszkała początkowo u swojej przyjaciółki, Haliny Lisowskiej, na Lwowskiej. Leon Adamczak, student prawa załatwił Alinie dokumenty aryjskie na nazwisko Kowalska. Teraz Alina przedostawała się do getta i pomagała rodzicom, a kiedy dostała wiadomość o mającej rozpocząć się akcji wysiedleńczej, wyprowadziła z getta swoich rodziców, przy pomocy Haliny Lisowskiej i Irminy Maślankowej. Po jakimś czasie zaczęła pracę jako nauczycielka, najpierw języka francuskiego, córki pani Chlebińskiej. Później na trzy miesiące dostała posadę nauczycielki dwóch dziewcząt w majątku na wsi, gdzie występowała pod nazwiskiem Kubiszewska. Kilka razy zmieniała mieszkania, m.in. mieszkała w pensjonacie na Brackiej, prowadzonym przez Zofię Babińską. Miała wiele przyjaciółek, Polek, które pomagały jej i jej rodzinie po opuszczeniu getta. Po powstaniu warszawskim, w czasie drogi do Pruszkowa, dzięki pomocy kolejarzy, udało jej się ukryć i dzięki temu mogła wrócić do Warszawy. Po wojnie wyszła za mąż za Lucjana Prądzyńskiego.

  • mieszkaniowe
  • pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, z papierami aryjskimi