Imię: Franciszka Anna Nazwisko: Oppenheim

Z zawodu nauczycielka. Przed wojną mieszka z rodziną na ulicy Wielkiej. Po zniszczeniu mieszkania w czsie oblężenia we wrześniu 1939 roku przenosi się wraz z rodziną do rodziców męża na ulicę Żabią, a stamtąd w lecie 1940 roku na teren getta na ulicę Chłodną. Następnie mieszkając na Lesznie prowadzi wraz z koleżanką przedszkole. Po aresztowaniu męża pozostaje z nim w kontakcie dzięki przesyłanym grypsom. Z powodu konspiracyjnej działalności męża jest przesłuchiwana przez Gestapo, a nawet przez ponad miesiąc (od kwietnia do maja 1942 roku) przetrzymywana na Pawiaku. Po udanej ucieczce syna i utracie kontaktu z mężem ucieka z getta w sierpniu 1942 roku. Mając \"aryjskie papiery\" przebywa z synem na terenie Warszawy, mieszkając na ulicy Miedzianej, Ząbkowskiej i Stalowej. Po wkroczeniu Armii Czerwonej przebywa niemalże bez dachu nad głową ukrywając się na różnych ulicach miasta. Po wojnie powraca do pracy w szkole. Umiera bardzo schorowana w 1985 roku.

Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Ludwika Oppenheima; s. 103-106 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią..., t. 1