Imię: Ignacy Nazwisko: nieznane [kolega Heli Frank]

Na początku 1943 r. mieszkał i ukrywał się na Miłej 19. Razem z Helą Frank, Naftalim Frankiem, Rachelą/Romą Rothskin, Sewkiem, Adkiem i Leną. Pracowali w niemieckiej fabryce metalowej Szebeko. Każdego dnia wychodzili na stronę aryjską do pracy. Na przełomie stycznia i lutego 1943 r. sprowadzili się do nich Naftali Frank (ojciec Heli) i Rachela/Roma Rothskin (siostrzenica Heli). Młodzi mężczyźni zaczęli budować kryjówkę. Zamurowali drzwi do ostatniego pokoju cegłami, które w Roma wyszukała w gruzach. Zamurowana ściana została zaklejona tapetą, której kilka rolek znalazła Roma, i zastawiona szafą. Aby wejść do kryjówki, trzeba przejść klatką schodową piętro wyżej, do opuszczonego mieszkania. W podłodze pokoju nad kryjówką został wycięty otwór. Dziura w podłodze zastawiona była łóżeczkiem dziecięcym, pod którym były rozrzucone gazety, brudna dziecięca bielizna, pomięte książki. W kryjówce stała szafa, na którą można było zeskoczyć z otworu w suficie. Zbudował też ze znajomymi bunkier w piwnicy pod dalszą oficyną. Zgromadzili w nim zapasy. Do bunkra przenieśli się w nocy przed wybuchem powstania. Siedzieli w bunkrze kilka tygodni, wychodząc tylko w nocy, dla zaczerpnięcia powietrza i studzenia wodą cegieł podpalonej kamienicy. Kiedy nie można już było wytrzymać w gorącym powietrzu w piwnicy, uciekli do kryjówki w pobliskiej piekarni Moszego. Tam odkryli ich Niemcy. Ignacy z przyjaciółmi trafił do obozu w Majdanku, gdzie zginął.