Imię: Zofia Nazwisko: nieznane

Zofia z domu Wajnkranc, lekarz dentysta, miała męża oficera WP, nic o nim nie wiadomo.Wyszła z getta na początku 1943 r. razem z matką. Pojechały do Sławka (?), gdzie ukrywał się jej brat Jerzy z żoną Noemi. Stamtąd, po krótkim pobycie wyjechała z matką do Warszawy. Zaraz po wyjściu z dworca zostały obrabowane. Drugi raz obrabowano je kiedy doszły do mieszkania praczki na Żoliborzu, poleconego im na kryjówkę. Zofia wróciła na chwilę do getta aby sprzedać pewnemu Polakowi gabinet dentystyczny i zabrać jeszcze trochę rzeczy. W końcu znajoma znalazła im mieszkanie w willi doktorowej Rakowskiej na przedmieściach Warszawy, na Sadybie. Mieszkały tam w jednym pokoju z 10-letnią Edą, którą Rakowie też ukrywali i traktowali jak córkę. Za pokój płaciły kilka tysięcy zł. miesięcznie. Po kilku najściach szmalcowników, musiały się wynieść, chociaż w sytuacjach awaryjnych trafiały tam ponownie i zawsze były serdecznie przyjmowane. Od Rakowskiej, po kilu najściach szmalcowników, wynoszą się do pobliskiej piwnicy w fortecy. Mieszka tam Pałka z rodziną, były złodziej. Piwnica jest ciemna, pachnąca stęchlizną, umówiły się na sumę 500 zł miesięcznie. Nie mogą z wychodzić, ale Zofia wybrała się do znajomego szukając pomocy, ponieważ gospodarz wymówił im. Zauważyła, że chodzi za nią jakaś kobieta, ze strachu wyskoczyła z tramwaju i bardzo się potłukła. W nocy zaczęła krwawić. Pałka nie pozwolił wezwać lekarza do swojej nory. Zabiera ją Rakowska do siebie i wzywa lekarza.
Zofia, za namową matki, postanawia wyjechać z Polski przez Hotel Polski. Zostaje tam rozstrzelana w czasie likwidacji Hotelu Polskiego w 1943 r.