Imię: Adam Nazwisko: Nowicki

Adam Nowicki, rocznik 1925, urodzony w Warszawie. Spędza dzieciństwo i młodość w Płocku, w rodzinie zasymilowanej. Ojciec jest urzędnikiem. Adam chodzi do polskiej szkoły. Doświadcza antysemityzmu, jako 10-latek wstępuje do Akiby. Na początku okupacji rodzina zmuszona jest przenieść się do getta, traci dobytek. W 1941 Adam z rodziną zostaje wywieziony do Chmielnika, pracuje jako drwal. Jego brat dzięki dobremu wyglądowi zajmuje się handlem; ma aryjskie papiery i funkcjonuje jako Andrzej Prądzyński. Adam trafia do obozu pracy w Skarżysku-Kamiennej. Ucieka z obozu do Staszowa, gdzie mieszka jego brat. Ukrywa się w Staszowie, pomaga Żydom, ukrywającym się w leśnym bunkrze. Zdobywa aryjskie dokumenty i handluje garbnikami razem z bratem. Jego brat wpada w kocioł u znajomego AK-owca, zostaje aresztowany i wysłany do Oświęcimia. Adam jest napastowany przez oddział NSZ, grożą mu śmiercią, domyślają się, że jest Żydem. Przenosi się ze znajomymi do Lwowa, gdzie pracuje w zakładach drzewnych. Zostaje rozpoznany, wyjeżdża do Częstochowy. Krótko pracuje u piekarza, znowu budzi podejrzenia, wraca z zaoszczędzonymi pieniędzmi do Lwowa. Dostaje fałszywe dokumenty kolejarskie. Przenosi się z przyjaciółmi do Warszawy. Dobrze zarabia na szmuglu. W czasie powstania warszawskiego mieszka u rodziny swojej narzeczonej, w Pruszkowie. Pracuje przy organizacji obozu przejściowego. Unika wysiedlenia, przenosząc się do Częstochowy i tu zastaje go wyzwolenie. Odnajduje w Płocku brata, który ocalał z Oświęcimia. Rozstaje się z narzeczoną, żeni się z Iloną Rappel, w 1947 roku rodzi im się córka. Jego brat, Jędrek, wyjeżdża do Wrocławia, zakładają wspólnie z Adamem firmę chemiczną. W 1948 roku likwidują firmę, w 1951 przenoszą się do Warszawy. Adam w 1952 zdaje maturę i zaczyna studia ekonomiczne. Kończy je w 1957 i emigruje do Izraela z żoną i córką. Pracuje jako technik radiolog w szpitalu.